Giordano Bruno, Il candelaio, 1582
concordanze di «et»
n | autore | testo | anno | concordanza |
---|---|---|---|---|
1 | 1582 | effettualmente possi dire: “Surgam et ibo”, cotesto vitello saginato | ||
2 | 1582 | di Lucia, iuxta illud: “Et iam facta vetus, fit | ||
3 | 1582 | certo loco: “Chi pecca et emenda salvo este”. ¶ Pullula | ||
4 | 1582 | verbi, quali dalla baila et obstetrice in incunabulis hai | ||
5 | 1582 | di tuoi pari referto et confarcito ¶ Sanguino Che dite | ||
6 | 1582 | Nil mibi vobiscum. ¶ Sanguino Et con spiritu to. ¶ Manfurio | ||
7 | 1582 | retrograda in signo masculino; et hoc fortasse in Geminibus | ||
8 | 1582 | fatto giudicio cossì universale et in communi. Ditemi, quando | ||
9 | 1582 | cinis liquatur in vitrum et congelatur rigido”: al quale | ||
10 | 1582 | inaudite frase. ¶ Manfurio Addam et plura: in ipso aetatis | ||
11 | 1582 | O Litterae, syllabae, dictio et oratio, partes propinquae et | ||
12 | 1582 | et oratio, partes propinquae et remotae. ¶ Ottaviano Io dico | ||
13 | 1582 | explico papirum propriis elaboratum et lineatum digitis. Ma voglio | ||
14 | 1582 | considerazione. ¶ Manfurio Sine conditione et absolute denno esser giudicati | ||
15 | 1582 | quidni? , mehercle, aedepol, mediusfidius et caetera. ¶ Ottaviano Di grazia | ||
16 | 1582 | in luoco di quell’et caetera, ditemi un’altra | ||
17 | 1582 | Dicas igitur, sine simulatione et fuco: hanno enormità, crassizie | ||
18 | 1582 | in verbis, in herbis et in lapidibus. Oh, che | ||
19 | 1582 | il pane confirma. ¶ “Bacchus et alma Ceres, vestro si | ||
20 | 1582 | propalarvelo, palam farvelo, insinuarvelo et, — particula coniunctiva in ultima | ||
21 | 1582 | Catone seniore: “Nil mentire, et nihil temere credideris”. ¶ Gioan | ||
22 | 1582 | de loco, ad locum et per locum: Ad, apud | ||
23 | 1582 | coram, a tergo, intus et extra. ¶ Pollula Io le | ||
24 | 1582 | lectione bisogna saepius reiterarla et in memoriam revocarla: lectio | ||
25 | 1582 | si fa in foro et in platea: quando siamo | ||
26 | 1582 | fu m[esser] Bonifacio, et avendoli menato la scopetta | ||
27 | 1582 | sed, ma, ex humanitate, et officio, mitto quod eziamdio | ||
28 | 1582 | latet. “Fur’ qui furtim et subdole, come costui mi | ||
29 | 1582 | mi ha fatto: qui et subreptor dicitur a subtus | ||
30 | 1582 | dicere: — “Festina lente”; item et illud: “Gradatim, paulatim, pedetentim | ||
31 | 1582 | eveniunt in minori parte, et praeter intentionem”. ¶ Barra Io | ||
32 | 1582 | da ruina. Giesu auto et transi per medio milloro | ||
33 | 1582 | vetusto, — che, versus centrum et in medio, prae nimii | ||
34 | 1582 | ista duplici constat exitu et ingressu. E di bel | ||
35 | 1582 | volimus comedere fabbas? ¶ Barra Et si fabba non habbemo | ||
36 | 1582 | di principianti, tirumculi, isagogici, et primis attingentium labellis: a | ||
37 | 1582 | è di maschii, proprie et ut pars; ed è | ||
38 | 1582 | di femine, ut portio, et attributive vel applicative. ¶ Sanguino | ||
39 | 1582 | come uno ex tribu et millia signati, per certo | ||
40 | 1582 | Scarramuré ... sii visto priggione et cetera: onde potrebbono ancor | ||
41 | 1582 | passa, io credo che et cetera. Io li son | ||
42 | 1582 | anno: Vadde in pacio et non amplio peccare”. ¶ Gioan | ||
43 | 1582 | in fine: neque enim et ego risu ilia tendo | ||
44 | 1582 | est ¶ Iam dudum miserabilis, ¶ Et natibus et manibus ¶ Et | ||
45 | 1582 | dudum miserabilis, ¶ Et natibus et manibus ¶ Et aureorum sonitu | ||
46 | 1582 | Et natibus et manibus ¶ Et aureorum sonitu. Amen. ¶ Ascanio | ||
47 | 1582 | gionti al porto, plaudere; et iuxta la Maroniana sentenza | ||
48 | 1582 | in littore nautae ¶ Glauco, et Panopeae, et Inoo Melicertae | ||
49 | 1582 | nautae ¶ Glauco, et Panopeae, et Inoo Melicertae; ¶ parimente, Ego | ||
50 | 1582 | nec non philosophiae, medicinae, et iuris utriusque, et theologiae | ||
51 | 1582 | medicinae, et iuris utriusque, et theologiae doctor, si voluissem | ||
52 | 1582 | e vesti, corde, tamen, et animo Plaudo; cossì, e | ||
53 | 1582 | e lieti spectatori, Valete et Plaudite. ¶ |